Benim için pazar günü demek uzuuun uzun kahvaltı etmek demektir. Eminim sizin için de öyledir. Sucuklu yumurta, kızarmış ekmek, iki üç çeşit reçel, zeytin, peynir çeşitleri, kabukları soyulmuş domates ve salatalık … ve ince belli bardakta çay … hatta kahvaltıdan sonra, bir de keyif çayı faslımız vardır. Karnımız doymuştur ve saatler sürecek olan gazete ve onların eklerini okuma faslı başlar … Hatta arada bir de orta şekerli türk kahvesi geldi mi önümüze, değmeyin keyfimize. 

tipik italyan kahvaltısı

Gel gelelim İtalya’ya … Pazartesi, salı, çarşamba, perşembe, cuma, cumartesi kahvaltıda  ne yeniyorsa pazar sabahı da aynısı, yani içecek olarak cappuccino ya da espresso, yanında bir bardak taze sıkılmış portakal veya greyfurt suyu ve bir brioche (yani kuruvasan ve çikolatalı, marmelatlı veya sade), bu kadar! Hafta sonlarında Kıymet’lere gittiğimde biz Kıymet ile aynı yukarıda anlattığım türk kahvaltısını hazırlarken Gabrielle kahve ve mulino bianco bisküvi ve kividen oluşan kahvaltısını ediyor. Tabii her şeyin bir nedeni var. Damağına bu kadar düşkün bir toplum nasıl olur da pazar kahvaltı merasimini atlar? 

Bir italyan ailesi için haftanın en önemli saati pazar günü saat 13:00’dür. Bütün italyanlar (italya’da ve yurtdışında yaşayanlar) haftanın bu saatinde, yani pazar günü öğle yemeğinde çoluk çocuk toplanırlar. Genellikle saat 17:00’ye kadar süren bu öğle yemeğinde evin annesi (kaynana yani suocera) oğluna, gelinine ve torunlarına ziyafet çeker. Benim bu ülkede en çok hoşuma giden şeylerden biri, cumartesi günü süper marketlerde ninelerin ellerinde uzun listelerle sepetleri ağzına kadar doldurmalarıdır. Eeee, pazar günü sevgili oğulları yemeğe gelecek, hamazan allah gelinleri oğullarını aç falan bırakmıştır, değil mi? Şaka bir yana, toplantılar hep erkek annelerinin evinde oluyor. Bu toplantıları ekmek veya ekmeye kalkmak veya ekmeyi aklınızdan geçirmek kesinlikle yasak! Konuşulan konular bizim türklerinkilerin aynısı, politika ve futbol.  Yemek bitiminde gelin eve döner. Evin oğlu ise ya halı saha maçına gider ya da o da eve döner. 

Hayatımın filmi Godfather’dan bir sahne
Tipik bir italyan ailesi, Corleone ailesi Connie ve Carlo’nun düğününde

Daha önceki yazılarımda bahsetmiştim. Malcolm Gladwell’in Outliers (Çizgi Dışındakiler) kitabının girişinde italyanlardan bahsediyor. Onların uzun yıllar sağlıklı yaşamalarının nedeninin bu sosyalleşme olduğunu anlatır. Açıkçası bana çok güzel bir gelenek geliyor ama zorunluluk olan her şey sonunda sıkıcı olur. Türk kadınlarına küçük bir tavsiye; eğer italyan bir sevgiliniz varsa bu yukarıda anlattığım geleneği ciddiye alın. Ben Perugia’da dil okuluna giderken öğretmenler uyarırdı, romantik italyan erkeklerine aşık oluyorsunuz ama pazar günlerinden nefret etmeye başlıyorsunuz. Sonra da apar topar ülkenize dönüyorsunuz. Benden söylemesi, kararı siz verin!